Ik ben Marlies Galama, geboren in 1960. Van kleins af aan ben ik een avonturierster en erg nieuwsgierig naar het leven, mijn medemens en vooral kinderen. Die nieuwsgierigheid is altijd een grote drijfveer geweest om me te verdiepen in mezelf en in anderen. Daarbij hielp de kunst mij om mijn gevoelsleven te ontdekken en om anderen op een creatieve manier uit te dagen meer van zichzelf te willen ervaren. Theater, beeldende kunst, verhalen, mijn passie voor waarheid en authenticiteit lopen als een rode draad door mijn hele leven.

Ik studeerde aan de kunstacademie, speelde voorstellingen als clown en speelde mijn eigen kindervoorstellingen op scholen. Daarnaast gaf ik eindeloos veel theater- en beeldende kunst lessen aan kinderen en volwassenen. In 2000 werd ik kleuterleerkracht in het basis onderwijs en gaf ik handvaardigheid les aan de basisschoolkinderen.

In mijn werk als coach komt het sociaal emotionele kind op de eerste plaats. Mijn hart gaat uit naar het kind dat wat stiller is, of juist drukker. Het kind dat net even anders is.

Intuïtief weet ik wat er nodig is om het kind op zijn gemak te laten voelen. Soms druist dat tegen de maatschappelijke regels in. Van meer leren, of je aan moeten passen. Ik heb altijd moeite om daarin mee te gaan. Ieder kind is uniek, met een unieke thuissituatie, en een unieke belevingswereld. Dat vraagt om aandacht op maat. En bovenal om ruimte waarin je helemaal jezelf mag zijn. Want ik denk dat elk gedrag een vraag is om een specifieke ruimte. Die ruimte geef ik graag en met liefde.

Tijdens mijn werk als leerkracht ben ik me op velerlei manieren gaan verdiepen in de gevoelswerelden, de lagen onder het ijs. Dit noem ik de innerlijke mens. Het is mijn passie om samen met het kind op avontuur te gaan en deze gevoelswereld te ontdekken.

Elk kind wil graag volop in het licht staan. Als het even niet lukt, is het fijn om daar hulp bij te krijgen.

Vele opleidingen volgde; over holistische begeleiding (ZON), EFT, natuurcoaching, massage, yoga en energetische coaching (ITIP) die mij hielpen mijzelf verder te ontwikkelen. Ook leerde ik over opstellingswerk, talentontwikkeling, het socratische gesprek en geweldloze communicatie met kinderen.

Mijn persoonlijke ontwikkeling had ook invloed op mijn werk als leerkracht. Ik zette naast de beeldende middelen steeds vaker verhalen, klank en muziek in en zag hoe het rust en ontspanning in de klas bracht. Ik merkte hoe hard, met name gevoelige kinderen, dit nodig hebben. Maar natuurlijk niet alleen deze gevoelige kinderen. 

Na  21 jaar ben ik uit het onderwijs gestapt. Zodat ik mijn verlangen, mijn opgedane kennis, mijn gevoeligheid en innerlijke wijsheid preciezer in kan zetten. En om hulp te zijn voor het kind. Juist op dat stille en gevoelige vlak. Waarin ik inmiddels ook zelf, als gevoelige vrouw, rustig in kan ademen en tevreden ben met wat het leven me geeft.  

Wat mensen over mij zeggen: